Een frisse benadering van moderne coaching

​

Maak kennis met David Wright - De ex-prof die academiecoach is geworden en die stap voor stap bewijst dat hij een van de beste prospects binnen de coachingwereld is.

​

De hausse in de ontwikkeling van de academie in de afgelopen jaren heeft een tweede carrière in het spel geboden aan sommige spelers die aan het einde van hun carrière komen.

Keer op keer zien we enkele van de grootste namen die hun stap willen zetten in de coachingwereld als het erom gaat hun laarzen op te hangen.

Maar niet iedereen ervaart het gemak waarmee onder meer Steven Gerrard en Frank Lampard topfuncties in management hebben kunnen betreden.

In plaats daarvan moet de overgrote meerderheid opnieuw onderaan beginnen, met de kinderen werken en proberen een nieuw leven en carrière op te bouwen.

Iemand die precies dat met groot succes heeft gedaan, is de leider van de jeugdacademiecoach - David Wright, die zijn eigen dromen van een succesvolle spelerscarrière zag die eerst werd getroffen door een financiële crisis en vervolgens eindigde met een knieblessure op de leeftijd van 21.

Wright stond aan de vooravond van het eerste team in Portsmouth voordat de club het bestuur binnenkwam en hen dwong spelers vrij te laten - en leed een soortgelijke ervaring bij zijn volgende club Crystal Palace.

​

Terwijl andere clubs in het hele land naar hem keken, bracht een verpletterende knieblessure in feite een einde aan een spelerscarrière die nog maar net was begonnen.

Maar dat bleek een vermomde zegen voor de middenvelder, die vervolgens gedwongen werd om zijn levensplan te heroverwegen en de lange weg naar vervulling buiten het spelen te beginnen.

Wright, nu 38, zei: “Ik ging hier en daar op proef en toen deed ik mijn knie. Ik speelde in Bognor, had clubs die me in de gaten hielden en de knie ging - alles wat kon gaan deed.

​

“Ik probeerde terug te komen, maar ik kon nooit meer terug naar het niveau van vóór de blessure.

“Ik heb mijn opleiding altijd voortgezet, wat mijn ouders aanmoedigden en ik slaagde erin om naar de universiteit te gaan om een ​​studie sportwetenschappen te doen en Pompey bood me mijn eerste kans om jongeren te gaan coachen.

​

“Sportwetenschap was toen niet wat het nu is, ik genoot er niet echt van. Ik vond het heel moeilijk om uit het profvoetbal te komen en student te worden.

'Eerlijk gezegd wist ik niet wat me overkwam. Ik was geïnteresseerd in hoe het lichaam werkt, maar het was allemaal een beetje te veel voor mij.

“Toen dacht ik aan lesgeven, ik volgde een opleiding tot leraar, maar had een ervaring op de middelbare school die me bang maakte. Ik ging naar mijn oude leraar op een basisschool en hij stelde voor dat ik carrière zou maken op een basisschool.

“Ik coachte al kinderen op de basisschoolleeftijd, dus ik besloot dat dit de route zou zijn die ik zou nemen. Ik zou trainen om een ​​primaire leraar te worden terwijl ik parttime bij Pompey mijn badges deed.

“Kort daarna bereikte Pompey de hoogtepunten van de Premier League en toen boden ze me aan om fulltime te gaan, wat betekende dat ik mijn baan als leraar moest opgeven. De beslissing was gemakkelijk gemaakt, omdat ik wist dat werken in het voetbal mijn passie was. "

​

Wright vond al snel zijn draai en kreeg toen de kans om zich bij Stoke aan te sluiten, waar hij op 30-jarige leeftijd snel werd gepromoveerd tot Academy Director. En daar werden zijn ogen geopend voor een geheel nieuwe kant van het spel waarvan spelers zich meestal niet bewust zijn. of wanneer ze voor het eerst nadenken over een coachingstraject - strategische operaties.

Hij veranderde de opzet bij Stoke, en na een periode te hebben gewerkt bij Premier League-academies, begon hij een soortgelijke rol in Portsmouth. Nu is hij uitgekozen door Brightons nieuwe hoofd Dan Ashworth om door een revolutie bij de Seagulls te rijden

Hij voegde eraan toe: “Ik heb daar bijna zeven jaar leiding gegeven aan de Stoke Academy, heb hen geholpen de status van categorie één te bereiken, er is veel geïnvesteerd en daar beginnen ze nu de vruchten van te zien.

“Er komt daar nogal wat doorheen. Dat is waar veel mensen moeite mee hebben om te begrijpen, met de ontwikkeling van jongeren duurt het jaren.

“Je ziet het niet altijd meteen, ik denk graag dat ik het in een gezonde staat heb achtergelaten en ze zien het voordeel.

“Kenny Jackett vroeg of ik terug zou gaan naar Pompey en een nieuwe rekruteringsstructuur zou opzetten, een cross-over tussen de academie en het eerste team, en daarna meer naar de operationele kant zou gaan. Ik waardeerde zijn advies enorm en genoot van de ervaring van het eerste team.

'Toen Brighton eenmaal aanklopte, was het een goed idee. Ik kon het niet zachter zetten. Waar ze zijn als club, de faciliteiten, de ambitie en met Dan Ashworth die daar naartoe gaat, is het op een heel ander niveau.

“Je wilt op het hoogste niveau werken waar je kunt en jezelf uitdagen. Ik heb niet bereikt wat ik als speler wilde, dus ik heb heel hard gewerkt aan het uitbouwen van een carrière, en je krijgt niet veel kansen om op dat niveau te werken.

“Als recruitmentmanager van de academie ben ik verantwoordelijk voor de rekrutering van spelers op alle leeftijden. Ik zal mijn eigen afdeling hebben, een rekruteringsstructuur opzetten met scouts, administratief personeel en een nationale rekruteringsstructuur opzetten en, afhankelijk van wat er gebeurt met Brexit, een Europese structuur.

“Ik klampte me zo lang mogelijk vast aan de coaching, want dat was wat ik wilde doen. Door de route die mijn carrière heeft afgelegd, zonder het echt zo te plannen, is het nu meer operationeel en administratief geworden.

“Het is meer strategisch, toezicht houden en dingen op hun plaats zetten in plaats van daadwerkelijk op het gras te zijn om te leveren.

“Je kunt niet zomaar komen opdagen en een coachingsessie opzetten en verwachten spelers te leveren, er komt veel meer bij kijken dan dat.

“Je moet je toeleggen en eraan toegewijd zijn. Je moet bereid zijn om je tijd erin te steken en te leren - misschien zelfs dingen voor niets te doen. Ik zeg niet dat dat juist is, maar je moet naar sessies kijken, naar wedstrijden kijken, je tijd erin steken, verschillende coaches zien werken.

“Terugkijkend was ik daarom op zoek naar leren en probeerde ik mezelf te verbeteren.

“Het is nu een stuk gemakkelijker om een ​​baan te krijgen vanwege het aantal banen daar, het pad is iets gemakkelijker, maar mensen lijken toch te willen dat dingen op een bord aan hen worden overhandigd.

'Maar je gaat naar een heel andere branche. Je speeldagen, hoe nuttig het ook is om die kennis en ervaring door te geven, je moet leren hoe je die boodschap kunt overbrengen, lesgeven en opvoeden. Daar zit een vaardigheid in.

"Het welzijn, de bescherming, alle dingen waar je niet aan dacht toen je aan het spelen was, je moet je bewust zijn als je wilt werken in de ontwikkeling van jongeren."

​

​